Dat zit zo. Gisteravond was ik op een avond van de starterswedstrijf heb LEF. Daar raakte ik in gesprek met Grardie Akkerhuis, een horeca-ondernemer die me een erg goede vraag stelde. Ik had hem uitgelegd wat we met Leiden Talent Booster deden, en hij vond het heel duidelijk en concreet. Na drie workshops heb je je talent benoemd, je saboterend patroon, en heb je ervaren hoe je je talent kan inzetten in je werk. Ik had 'm uitgelegd dat ons talentbegrip niet zozeer te maken heeft met je vak, beroep of functie, maar met de manier waarop je dat op jouw heel eigen wijze doet. En dat dat de meerwaarde van werken vanuit talent zich voor een onderneming of team met name uit in de chemie die er in een groep talentwerkers kan ontstaan.
En toen vroeg hij: dus jullie maken mensen onbewust bekwaam? Daar moest ik even over nadenken, aangezien ik geen klassieke psychologie-opleiding heb gehad. Maar toen wist ik: we maken mensen zowel Bewust Bekwaam als Bewust Onbekwaam. Je leert zowel je bekwaamheid (talent) bewust in te zetten, alsook je bewust niet te laten dwarsbomen door je saboteur. Je leert het spelletje tussen je talent en je saboteur kennen, zoals dat zich in je werk voordoet, en daardoor kan je je werk met veel meer focus, plezier en met minder energieverlies doen.
Ik wist direct dat ik met een getalenteerde horeca-ondernemer te doen had. Hij had een erg duidelijk verhaal over hoe hij zijn eerste Lebkov vestiging in Leiden nu in twee andere steden geintroduceerd had. Ik zal niet verklappen hoe hij dat gedaan heeft, maar een ding mag ik denk ik wel vertellen. Ik vroeg hem waar hij op lette bij het aannemen van zijn personeel. En zijn antwoord was: ze hebben allemaal een bepaalde twinkeling in hun ogen. Dat is een heel mooie manier om vast te stellen of iemand in zijn of haar talent zit. Bewust of onbewust maakt niet in eerste instantie niet uit.
Nieuwsgierig geworden ben ik vanochtend dus van mijn routine afgeweken. Lebkov is inderdaad een fijne plek: mooie inrichting, fijne muziek, uitstekende cappuccino (illy cafe!) en je voelt je vrij om er lang met een krantje of laptop te zitten. Ik heb de chemie achter de bar bekeken, en die ziet er aanstekelijk uit. Leuk detail is dat de medewerkers om het eiland in het midden heen kunnen lopen. Volgens mij stroomt het daardoor lekker door. Grardie was er ook en we hebben nog leuk gekletst. Als je in Lebkov een man met krulletjes aan het werk ziet met een bepaalde twinkeling in zijn ogen, dan weet je dat het Grardie is.
En bij het afrekenen keek het meisje dat me bediende me echt aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten