Bij HNW lopen werk en prive door elkaar. Beter gezegd: het nieuwe werken is pas goed mogelijk als je 'ik' en 'prive' werelden op orde zijn. Dat is immers de basis om vanuit te werken. Waar het lege bureau symbool staat voor het nieuwe werken, zie ik de opgeruimde zolder als een teken van een prive leven in balans. Op die zolder van mij ligt een muziekstandaard, waar mijn dochter al weken op wacht, sinds ze begonnen is met vioolles. En bij die muziekstandaard kon ik niet zo gemakkelijk komen, want ze zat in die witte kast. Zie je 'm?
Karen Kingston (auteur van mijn favoriete boek Clear Your Clutter) legt de vinger op de gevoelige plek: "Things stored in attics can restrict your higher aspirations and possibilities. You stifle yourself by creating a false limitation. You will tend to worry more about the future than other people, as if there are problems hanging over you, ready to fall on you at any time."
Hmmm, zit wat in. Denkend aan mijn zolder zie ik grote stapels met 'je weet maar nooit'-spullen die de weg naar mijn muziekstandaard blokkeren.
Aan de slag dus. Vanmiddag dus de auto leeggeruimd, om de achterbak vol te laden met spullen voor de kringloopwinkel. Enkele uren later is de zolder een stuk leger, en mijn hoofd trouwens ook.
En mijn dochter heeft zojuist viool geoefend met haar muziek op mijn muziekstandaard.
Iemand trouwens nog interesse in een MIDI keyboard? Staat links van die witte kast...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten